Dag 12 Een Kerk die gelukkig maakt. (219 - 34 Km)
19 september 2021 - Santo Domingo de la Calzada, Spanje
Ik loop nu anderhalve week. Elke dag heb ik de mogelijkheid naar de kerk te gaan. Maar er is weerstand. Het trekt om er met medepelgrims de pelgrimszegen te ontvangen. Die vriendschap en verbondenheid ook religieus te beleven. Maar er zit pijn die niet over hier en nu gaat. Die gaat over mijn en zeker onze gezamenlijke keuze 31 jaar geleden om diaken gewijd te worden. Ik had een inspirerende Kerk voor ogen. Die helpt om ieders leven een zinvolle betekenis te geven. Die helpt om blij en ruimhartig gelukkig te worden en geluk over te brengen. Gelukkig zijn ook als je leeft in beperking of verlies. Ik heb gezien, gevoeld en geleerd dat dit kan. Op dat laatste daar kom ik vast nog op terug.
Ik denk dat ik zo'n Godsbeeld en Kerkbeeld heb uitgestraald in mijn werk en leven. Dat deed ik namens een Rooms-katholieke Kerk waar ik me meer en meer voor ben gaan schamen. Ze ging rigide achterhaalde regels opleggen en van mij eisen, waar ik niet aan kon voldoen, zonder mezelf te verloochenen. Ik raakte teleurgesteld in mensen die zich beroepen op barmhartigheid, maar zo genadeloos hard kunnen handelen.
Een teleurstelling die mijn blik heeft vertroebeld op mijn eigen ideaal en mij belemmert.
Nu kom ik zoveel mensen tegen die zoeken en worstelen of net zo gelukkig zijn als ik. Die als een caminodoekje over die vertroebelde blik op het verleden gaan. Helpen terugkomen bij een klein jongetje dat met 8 jaar al pastoor wilde worden. (Dat gelukkig niet heeft gedaan lieve Leonie). Met die blik ga ik straks in de kathedraal hier maar eens naar de kerk. Verder zoeken waarom deze Camino zo gelukkig maakt. Dit is zeker een belangrijk stukje antwoord op de vraag van Leonie een paar dagen geleden.
Een verhaal vroeg op de ochtend. Rugzak is vooruit. Mijn scheenbeen voelt minder pijnlijk. Ik denk dat de compressie en de ontstekingsremmers aan het werk zijn. De rust moet ik zelf doen. Ik ga straks met de bus naar de volgende plaats. Heb daar ook rust over. De min-kilometers zijn de kilometers die ik niet zelf liep.😝 Het eerste getal zijn de officiële kilometers van de Camino Frances.
Geen filmpje vandaag.
Gods is liefde en dat kun je dus met wiskundige zekerheid omkeren, zei je altijd. Dus liefde is God!
Ik begrijp je teleurstelling en je verklaart het hoe en waarom goed.
Ik probeer me vooral de goede mensen, de mooie verhalen uit de bijbel, het samenzijn, zingen, de "alledaagse filosofie" mee te nemen en te herinneren. "De Kerk" heeft best veel moois gebracht ook.
Maar hoe niet te begrijpen dat de "kerk" het niet meer mogelijk maakte. Wat wilde de kerk dan wel uitstralen? Ik was het kwijt....
Ik ben ontzettend blij dat ik indertijd in Goirle een heel andere kerk vond. Ik zou anders waarschijnlijk nooit op het religieuze pad gekomen zijn - alhoewel, je weet niet hoe de Geest te werk gaat. Maar ik heb daarna ook gezien hoe diezelfde Geest in de fles gestopt werd met een stevige kurk erop. Gelukkig is er hier en daar nog wat Geest achtergebleven. Die probeer ik maar te vinden.
Doe rustig aan, langzaam kom je er ook wel.