Dag 18 Zachter worden (312 km)

Er gebeurt veel van binnen. Op een of andere manier voel ik me milder en zachter worden. Ik geef zo wat voorbeelden. Als ik terugkijk ben ik vaak hard en scherp wanneer ik me aan mensen erger. Dat heeft van alles te maken met mijn vader, als klein jongetje leerde ik overleven door me terug te trekken, of af te sluiten en later door een grote mond op te zetten.

Twee zusters die misbruik maken van je vertrouwen, maken dat ik me helemaal afsluit. Om deze week te erkennen dat die periode me ook heel mooie ervaringen heeft gebracht. Een bisschop die niet veel begreep van een jonge parochie of een pastoor die vastzit in regels en structuren. Daar manouvreerde ik wel om heen, maar mijn hart bleef boos. Nu voel ik me zachter. Kan toelaten dat die ook een eigen vader of moeder hadden waar ze mee worstelen. Ook naar mijn eigen vader die als drie jarig jongetje zijn moeder verloor. Het voelt zachter maar loopt ook lichter. Hoop dat ik dit vast kan houden.

In het kerkje van Hontanas was in de toren een prachtige expositie ingericht van pelgrimswegen, wereldwijd! Samen met Ken uit de VS rondgekeken. Beiden een passie voor het water en varen. Onder de indruk van het gemak waarmee je in gesprek komt met elkaar.

Vanmorgen was ik diep onder de indruk van st. Antón.

Vroeger een ziekenhuis voor pelgrims. Nu een ruïne maar zo spiritueel om te zitten en op je in te laten werken.

Castrojeriz waar ik nu ben heeft 839 inwoners. Drie kerken waarvan 1 is ingericht als expositie ruimte rond de camino. Niet feitelijk historisch maar het gaat meer in op de motivatie van al die miljoenen pelgrims door de eeuwen heen. Als een spiegel werkt het voor mijn eigen camino.