Dag 31 Toch nog een gouden randje (609,5 km)

Het werd een prachtige avond. Met vier deelden we de slaapzaal: Joo uit Zuid Korea. Jordy uit Barcelona en Ulie uit Berlijn. Alle drie rond de 40. Mijn ervaring is dat Koreanen weinig van hun emoties laten zien en erg formeel reageren. Dat was deze week anders met Emma maar deze Joo, wat een schatje.

We praten de hele avond met zijn vieren, delen onze ervaringen over Le Cruz de Ferro. Joo was in opleiding voor Missionaris. Eerst 7 jaar in China en daarna 7 jaar in Japan. In beide gevallen gaat haar opleider/priester er van door als er sprake blijkt van misbruik door hen. Zij blijft achter en wordt ter verantwoording geroepen. We praten over deze situaties waarin je een groep vertegenwoordigd, maar niet achter alle situaties kunt staan. Alle vieren denken heel open mee. Zo krijgt deze dag toch een gouden randje.

Daarna heerlijk geslapen, om 6:00 u op stap en ik loop de hele dag door dalen. Geen bereik en zo.

Een prachtige gastvrije herberg. Sommigen koken, voor iedereen die mee wil eten. Veel gestrande pelgrims hier met herstellende blessures. Loop je naar boven morgen, loop je verder of geef je op? Sommigen gaan op een paard naar boven. Die paarden lopen elke dag op en neer. Blijkt.

Gisteren mijn terugreis geboekt voor zondag 24 oktober. Een week eerder kom ik in Santiago aan. Dan heb ik ruim de tijd om door te lopen naar Finisterra en met OV in Porto aan te komen.

Volgende week is er een feestdag. Veel Spanjaarden zijn vrij. De verwachting is dat veel dan die laatste 100 km gaan lopen. De minimale afstand om een credential te krijgen. Dus ook maar even practisch al mijn overnachtingen geregeld voor die week. Geeft in ieder geval rust.

Zie voor een impressie van deze dag het filmpje: Dag 31 Vega de Valcare.