Dag 33 Ik stap met Gallicië ook een andere wereld in (645 Km)

Gekke Spanjaarden hoor. Loopt deze herberg tegen 18:00u vol met fietsende pelgrims. Boeken allemaal een tweepersoons klein kamertje voor 40 euro. Ik lig voor 10 euro op een slaapzaal met 4 stapelbedden alleen.

OK ik heb geen lakens en handdoeken.

Een restaurant is er niet maar wel een keurige keuken met kruiden, olie etc.. En nee ze willen niet samen koken. Ze gaan met een taxi terug naar O Cebreira om te eten straks. 

Geen leuke avond hier. Kook mijn eigen paëlla/vis met boodschappen uit een piepklein winkeltje aan de overkant. 

Prima opgelost weer.

Schuiven er tegen 20:00 u toch nog wat late pelgrims binnen. Gelukkig blijft het raam open hoewel die fietsers wel erg Spartaans slapen. Hebben echt weinig bij zich.

Vandaag naar beneden. Ik wil die shin splint niet terug dus ik kuier lekker naar beneden. Vandaag niet gereserveerd dus ik wil op tijd bij de municipal zijn. Dus lekker om 6:00 u weer aan de wandel. Die municipal, gemeente-herberg kun je ook niet reserveren. Wie het eerst komt... Ik dus. Om één uur gaat het open. We zijn met 4 ondertussen. Komt goed.

Ik stap een andere wereld binnen. Galicië is vriendelijk zegt iedereen. Het belooft de hele week prachtig weer te worden.

ik loop een tijdje op met een oudere Spaanse dame. Ze vertelt honderd uit over de oude kastanjebomen langs het prachtige pad. Ik versta er niets van. Alleen kastanjes en anos. Toch is het goed. We groeten hartelijk als we uit elkaar gaan.

En een Sfeerfilmpje van dit Hobbitland.