Dag 9 Rustdag Logroño

Rustdag? Nou ja, het is half vier, alles wat ik wilde doen en zien is klaar en ik heb al 11 km gelopen. Hoe is het met de voeten? vraagt Marian. Eén blaar, maar de compeed doet zijn ding en ik kan er goed mee lopen. Sinds die lange tocht gisteren wat pijn aan mijn scheenbeen, daar zit nu een rekverband om en dat voelt goed.

Het nadeel van zo'n rustdag is dat een heel groepje inmiddels Caminovrienden verder trekt. Ik zit nu in een herberg met nieuwe mensen. Nieuw uitdaging. Nieuwe verhalen. 

Vanmorgen eerst mijn pakje gepost. Wat een gedoe. De rij achter mij werd steeds langer omdat de twee samen het probleem van een pakje naar Nederland gingen oplossen. Het lag aan de computer zeiden ze.

1 kilo naar huis met dingen die belangrijk zijn voor mij. 25 euro zonder spoed. Hoe doet Amazon dat toch?

Bij Decathlon een licht shirt met lange mouwen gekocht. En sokken.

Alweer? hoor  ik Leonie verzuchtten. De nieuwe teensokken zijn nu al stuk. De oude, zelfde merk, doen het al 100-den km's..

Kom ik op een terras voor de vijfde keer een US familie tegen. Zus en broer, vrouw van de broer en een oudere goede vriend. Ze zijn in Pamplona begonnen en alleen die eerste etappe gelopen. Dat kwam ik de zus achterop. De rest was al vooruit.

De volgende etappes zijn ze met de bus gegaan. Het was toch wel erg zwaar.

Nu zitten ze hier op een terrasje en gaan morgen met de trein naar Leon en daarna door naar Santiago. Bye bye gezwaaid.

Nieuwe herberg want je mag overal maar één nacht blijven.

Morgen de langste etappe, 29 km.